kardeşin doğum günüsü

mutsuzum.yani mutlu değilim.o zmn mutsuz oluorm di mi.aslında sanırım bu kavramların içini de dolduramıyorum.boş hissediyorum.

iice sorgular oldum neden hala burdayım die.değer mi sevdiklerinden bu kadar uzakta onları özleyerek günlerin geçmesine.yrn ne olacağımı bilmiorm deselerki son bi günün kaldı o zmn bi dk burda durmam o zmn neden hala burdayım.ama öle düşünerek de tembel tembel oturamazki insan.amaan karamsarları oynuorm yine.

aslında bunları yazacağımı düşünerek açmamıştım.bugün kaderimin doum günü.

evin maskotu,kümesten kaçmış civciv hala daha mıncıklayarak seviğimiz küçük kardeş bi yaşına daha girdi.aslında büyüdü de evin en küçüğü hiç büyümezmişya o hala küçük.

geçen gün telefonda konuşurken sesi çatlak çatlak gelio arada kısılıo.olum sesine noldu dedim abla işte böle oluo dedi güldüm.sınıfta yoklama yaparken de öle olunca öğretmeni sormuş sesine ne oldu die o da hocam dün maç yaptıkta o yüzden kısıldı die kıvırmış onları anlatıodu.bi de boyu da artık benim boyumu geçmişmiş:) ben 3 ay önce gördüğümde hala daha kısaydı ama tam hızlı büyüme dönemi.ayyy yavrum benim.özledim:)
hep birlikte bi ömür mutlu olalım inşallah.:)


biterken:audioslave-be yourself