Pazartesi, Şubat 28, 2011

yanlış anlaşılmalar



yanlış anlaşılmak, karşı taraf için de yanlış anlamak,kötüdür hem de çok..


senin iyi niyetinle yaptığın bir şey ya da ii niyet olmasa bile hiç bi art niyet olmadan yaptığı ya da yapmadığın,söylediğin ya da söylemediğin herhangi bir şeyin yanlış anlaşılması, hiç istemediğin bir tarafa çekilmesi üzücüdür.hele heleki sevdiğin, değer verdiğin birisiyle aranda böyle bir şey olduysa daha fena.(aman zaten değer vermediğin biriyle olsa sallamazsınki, boşver gitsin dersin.di mi.doğru.)sonra işte topla toplayabilirsen, karşı tarafı üzdüğün ya da kızdırdığın için üzül,kırıl, durumu düzeltene kadar kafana tak, ne yapsam ne etsem die düşün.


velhasıl kelam, zor zanaat şu insan ilişkileri, başarılı olmak dileğiyle..
biterken:kazım koyuncu-ben seni sevduğumi

Cuma, Şubat 25, 2011

gitmeler-kalmalar

yoruyor insanı gidişler-kalışlar,vedalar, arkada bırakmalar,arkadan bakmalar.
sevmiyorum bunu.bi yere,birine alışmayı sevmiyorum.alıştıktan sonra bırakmayı sevmiyorum.ama hayat işte.her şeyin bi sonu geliyor,her sonun bi zmnı geliyor.her son başka bi başlangıç oluyor sonra.
gitmek mi zor kalmak mı sorusunun cevabını her zmn kalmak die cevaplamıştım.kalan olmak daha zordu benim için.ki genelde de kalan olmuştum zaten.
kalmak zordu çünkü gidenin boşluğunu doldurmak zordur ama giden gittiği yerde boşluk doldurmakla uğraşmaz yeni bi ortama girer,sıfırdan başlar, zaten onda boşluk yoktur.ama kalanda gidenin boşluğu vardır.
işte şimdi giden tarafım.ama bu da tahmin ettiğimden zormuş hatta acaba giden olmak mı daha zor, yoksa ben şu an giden olduğum için mi çok zor geliyor.ama kalanın durumunu da bilmiyorumki?
neyse işte yavaş yavaş iiden iiye sona yaklaşırken, iki haftalık yıllık iznimi aldım ve eve gidiyorum şimdi.döndüğümde sevdiklerimin çoğu olmayacak onlar yeni ortamlarına girmiş olacaklar belki de.ben de iznimin sonunda istifa dilekçemin ikincisini de verip, tamamen toparlanıp 8buçuk yıl sonra evime döneceğim.
belki biraz halim ne olacak düşüncesi-endişesi, belki bazı kişileri bir daha göremeyecek olma düşüncesi, belki yıllar sonra eve dönme düşüncesi ya da belki hepsi birden biraz düşünceli yaptı beni bu aralar.her ne kadar bolca şikayet etmiş olsam da bir süredir yaşadığım,alıştığım yerden aslında daha doğrusu yer değil de sevdiğim,zor günlerimde,gece-gündüz her anımda beraber olduklarımdan ayrılacak olmam ve muhtemelen çounu bir daha görmeyecek olmam da hüzünlendiriyor beni.alakasız bi şeyler,eskiden fark etmediğim kadar duygusal geliyor artık.bu günlerde öyle en azından.hatta hatta 'arkadaşım eşek' şarkısı bile hüzünlü geliyor artık.



biterken:reamonn-goodbyes

Salı, Şubat 22, 2011

ayrılık hüznü var üzerimde

Sabah Tuğba'dan bi msj geldi:'günaydın pofuduğum beyaz farem;)ya böle gideceğin yaklaştı ya,kalktım mesela athena çıktı,o kızı görünce içim öle bi cız ettiki hep böle alışıp ayrılmak zorunda mıyız ya,çok özledim seni'diyor.Zaten kaç gündür böyle bir hüzünlü ruh halinde olan benim fişeğimi tetiklemeye yetti bu, zırlak moda geçtim yine.
O değil de, burdan giderken bu kadar üzülüp ağlayacağımı söyleseler inanmazdım.Hayır neden amma alıştımki bu kadar, ne güzel arkada kimseyi bırakmadan burdan mutlu bir şekilde gitmek varken nedenki?Her seferinde diyorum daha fazla anı biriktirmek yok,daha fazla birilerini sevmek, birilerine alışmak yok die ki sonrasında böyle üzülmiim ama bak yine olmadı.
Alışmaya baya dirençli bir bünyeyim tmm kabul ediyorum, çok zor alışıyorum da işte alıştımmı da malesef dozaj fazla oluyor.Yine, yeniden.Özlicem ya çok.
Şimdi ben buradan gidicemya yakında, sanırım o yüzden her şey daha bir güzel gözükür oldu gözüme,hatta hatta insanları bile daha bir sevecen geliyor artık.Dengesiz oldum he iyice.'Bi şurdan gidiim de' derken şimdi şu yazdıklarıma bak.
Artık daha bi sona yaklaştıkça, babamın buraya ilk geldiğim günden beri günlük tut ısrarlarının ne kadar haklı olduğunu anlamaya başladım, çok çok da geç olsa aklımda kalanları şimdiden yaziim bari.Burdan sonra bir süre burda yaşadıklarımı,tanıdıklarımı yazarım artık.
Tutak ya, seni bile, içindekiler için sevmeye başlamıştım sanırım.Burdaki tanıdıklarım, herkesi çok özlicem.

biterken:reamonn-goodbyes
(1süre bu şarkı götürür artık)

Perşembe, Şubat 17, 2011

3teşekkür

Son zmnlarda toparlamış olsam da malum ben burda genelde bi depresif ruh hali içindeydim.özellikle ilk bi yıl içinde çok zorlandığım zmnlar oldu, fazlasıyla zırladığım.Dediğim gibi son bikaç aydır toparlamış durumdayım-maşallah- ama zor zmnlarımda yanımda olanları sanırım yıllarca unutmam.
Burada saolsunlar destek kişiler oldu onlara tabiki teşekkür ediyorum, ayrıca anne babamı saymıyorum bile de benim burda geçirdiğim 16 ay boyunca tam olarak kahrımı çekti diyebileceğim üç kişiye cidden büyük teşekkür borçluyum(onlar bu yazıyı okumayacak olsalar da).
Bi kere Esra'nın hakkını ödeyemem.Kız resmen burda olduğum sürece az moral vermedi bana.Ben onu az aramadım salya sümük alo derken.O da her seferinde beni dinledi,dinledi ve dinledi.Bense ne yaptım bunalıma girdim, sanki o benim sevgilimmiş gibi tripler attım, yeri geldi telefonlarını açmadım, kimseyle konuşmak istemedim,onu bile tersledim, sonra hiçbir şey olmamış gibi aradım yine dert yandım gayet yüzsüz bi şekilde.Sonra yeri geldi salak duygu durumlarına girdim ama o yine normal karşıladı, boşver akışına bırak dedi.Sonra ve sonra işte.O iiki var, saolsun o.
Dier bi kişi tabiki Küaybekar[ve babası=))].Q da benim ağlarken aradıklarımdan.[yeri gelmişken belirtiim burada söylediğim ya da göründüğüm kadar ağlak bi insan değilim özellikle başkalarının yanında ağlamam ama bu ikisi benim için başkası deiller.Ayrıca bir şey oldu mu anne babama zırlayamıyordum üzülmesinler die,dolayısıyla görevi esra ve küaybekar üstlendi=)].Küaybekar yaws, sen iiki vardın,varsın ve hep olacaksın.Öle laf olsun die sölemiorm bilirsin beni=)S.s.Zor günlerimde babanı da işin içine katarak az kurtarmaya çalışmadın beni ve başardın da.Saol=)
En son da Umut'a çok teşekkür ederim.O ki benim zor anlarımda gözümün aradığı oldu, dönüp baktığımda şimdi bana bile çok salak gelen şeyleri ona anlattığımda gayet sabırla dinleyip, benim onda olduğunu düşündüğüm ağırbaşlılıkla cevap verip, yol göstermeye çalıştı, bazen de benimle beraber sinirlendi,haklı buldu beni.İtiraf ediyorum ben onu genellikle zor zmnlarımda aradım.Yani onunlayken eğleniyordum da dedimya ben daha çok zor zmnlarımda yanımda istedim onu.Ama sanırım bu da doal bişey zaten.Ona gelince, o buna karşılık kendi deyimiyle-ki haklıydı- benim koyduğum sınırladan ötesine gitmedi, gerçi bi ara sağlam bi tartışma yaşadık ama itiraf etmem gerekirki o haklıydı, neyseki sonra toparladık zaten.
Dedimya burdan ayrılırken üzerimde hakkı olan çok kişi olacak tabiki ama bu üç kişinin benim için yeri ayrı olacak.Ayrıca böyle kuru kuru bi teşekkürle geçiremeyeceğimin de farkındayım özellikle de bu yazıyı ithafen yazdığım 3 kişinin ikisi yazıyı kesinlikle,biri de yüksek ihtimal okuyamayacakken=)
Ama olsun ben yine de Esra,Küaybekar ve Umut'a cidden içimden gelerek teşekkür ediyorum=)


biterken:reamonn-sometimes

bitiş




16ay8günün sonunda istifa dilekçemi verdim.
tutakta son günlerim.
biterken:demir demirkan-cevapsız