çeteleme

geçmişi çok hatırlamam, yani bazı spesifik şeyler dışında sanki eskidekiler rüyaymış gibime gelir.ama işte bazı zamanları çok net hatırlarım.örneğin geçen sene doum günümde nerdeydim, ne yapıyordum hatta nasıl bir ruh halindeydim, ne düşünüyordum gibi.
yılbaşı da onlardan biri.
tam olarak geçen sene yılbaşı gecesi nerde olduğumu, nasıl oturduğumu, o anki ruh halimi çok net bi şekilde hatırlıyorum:
tutakta ilk aylarım, yalnız kalmamak adına bizim hemşirelerden birinin evinde oturup sakin sakin yılbaşına girmeyi planlarken, seneye bu zmn.da mecburi hizmetim çoktan bitmiş olacak ve ben yüksek ihtimal hatta kesine yakın bi ihtimal evimde olacağım.ay acaba o günler gelir mi die düşünürken, geldi de geçti bile.
2o1oa da eşyalarımda başka bi hemşirenin kusmukları bi yandan, dier tarafta içip sinir krizine girmiş dier bi hemşireyi sakinleştirmeye çalışıp onun üstünü temizlemekle uraşırken, o zmn.lar bana aşık olan mehmeti yardıma gelmesi için çağırıp, daha sonra sinir krizine girmiş hemşirenin komşusu olan bir dier hemşire ve bi röntgen teknisyenin sesler üzerine eve gelmesiyle, kalabalık ve düşüncemiz ve arzumuzun aksine gayet gürültülü girmiştik.
aslında öle yeni yılmış falan çok da önemli deildir ya da başkaları kadar değerli değildir benm için ama işte dedimya, böle spesifik zmn.larda bi çeteleme zmn.ı gibi hissediyorum.geçen sene o zmn.dan bu zmn.a geçen/yaşanan şeyler geliyor birden aklıma.
bazen saatler geçmek bilmezken işte bi yılda geçti bak diyorum.
bu yıl da geçti.geçti ama nasıl.
dengeler değişti, yeni kimseler tanıdım, eskilerin bazılarını sildim, yeni tanıdıklarımı sildim, ben kendim çokça değişitim.
yılbaşına beraber girdiğimiz o hemşireyle memet evlendi sonra(dualarım kabul oldu).
sonra heralde bi daha çok muhatap olmam dediğim memetle, aynı sağlık ocaında çalışmaya başladık, arkadaş olduk.
ben seneye bu zmn.da artık burada olmam die düşünürken, hala buradayım.nasıl ve ne zmn gidicem hala bilmiyorum.(hiç olmazsa yeni yıla tutakta girmeyelim die buraya göre fazla lüks-=))- olan erzuruma gitmeye karar verdik bu arada.biraz gezer alışveriş yaparız dedik.)
itiraf ediyorum, hiç bi alanda/konuda kendimi geliştirecek bişe yapmadım şu bi senede.tek istediğim/amacım bi an önce buradaki günlerimin sona ermesiydi.sadece günleri geçirdim yani burda.
şimdi benm için fazlasıyla silik geçmiş olan bu yıl sona ererken, yeni yılın böle geçmemesini diliyorum.
inşallah bi sene sonra bu zmn.da yine sevdiklerime sahip olmak istiyorum.
ne diim şimdiden mutlu yıllar=)

biterken:gripin-hiç gelme gideceksen

tutak 'mode on'

vee işte masal biter, büyü bozulur.
ne zmn geçicek bu halim die baya bi endişeyle beklemem sonunda son buldu.endişeyle beklememin sebebi, hani güzel şeyleri kaybetmek istemezya insan, her an bitecek die korkar,heh işte benimki de öyleydi.bitti.
son bi haftadır cebelleştiğim, o suskun, mutsuz halime dönüşmeme çabam yenik düştü ve işte 'tutak mode on'.
aslında tek ihtiyacım alan biraz güven duymak,kendimi bırakabilmekti, biraz sakinleştirilmekti, tmm ii olacak tesellisini duyup güç bulmaktı.
bişey deil bu ruh halimden dolayı yanlış dala tutunmaktan korkuorm hatta böle giderse iki kötüden iiyi seçicem gibi.istemesem de.bakalım.
nasılsa uzatmaları oynuorm, istediim her an burdan gitme şansım var rahatlıım da kalmadı.aralıkta bitecek olan sözleşmemi yenilemeyip istifayı basarım gibi gözüküyor.
tam 14ay18gündür burdayım.
ekrem haklıydı sanırım, bişeyler için başka bişeyleri feda etmek gerekiyor.
hem yardan hem serden vazgeçmemek gibi bişe yok.
ama atilla da haklı, biraz sabretmek de baya artı.
bilmiyorum.her zmnki gibi.
anhedonia.
itiraf ediyorum, burda uzatmaları oynuyor olmamda tamam kazanç faktörü var ama 8-9yıl sonra eve dönme düşüncesi/endişesi daha büyük bi faktör.
evet bu beni resmen korkutuyor.
sürekli ne olacak düşüncesini erteliyordum ama bununla yüzleşmem gerekiyor sanırım artık.
hayırlısı.
aslında şöle bişe olsaya, tüm iletişim araçlarını kapatsam, bilmediim bi yere gitsem, düşünmesem hiçbişeyi,sorumlu olmasam hiçbir şeyden.bi süre yok olsamya.


biterken:manga-alışırım gözlerimi kapamaya

yavaş yavaş öğreniyorum, en azından öğrenmeye çalışıyorum.akışına bırakmaya.eet baya bi zor oluyor ama en azından çabalıyorum.gerçi henüz tam olarak uygulamaya koyamıyorsam öğrenmiş sayılmam ama.
karışmıyorum, deiştirmeye çalışmıyorum.
ii di mi.

biterken:mor ve ötesi-araf

ait?

evime gidiyorum sanki hep ordaymışım gibi, buraya geliyorum sanki hiç evime gitmemişim gibi.
bu fazla aidiyet duygusundan mı kaynaklanıyor yoksa aidiyetsizlikten mi?

biterken:tnk-söyle ruhum

sadece yalnız

sanırım hep böyle yalnız olacağım.yani bu benim tercihim olacak.dıştan bakınca şikayet ediyor olacağım belki ama aslında içimden bu durumumu seviyor olacağım.gibime geliyor.sanırım.

biterken:tnk-yine yazı bekleriz