Perşembe, Mart 11, 2010

sabır küpüm çatladı

5aralıkta gelmiştim buraya o zmndan beri de gideceğim günü resmen iple çekiyordum.
27aralıkta kamp başlıcak, ben de grup başkanıyla konuştum 4gün mazeret izni üzerine 2o gün rapor aldığımda 19martta evde olabilecektim kurtarıyordu yani.Ama bi yandan da heyet arayışındaydım hatta almaya baya bi yakındım.Öyle olunca bu cuma yani yrn eve gidebilecektim o kadar hazırlamıştım ki buna kendimi.Sağlık ocağında da sorun çıkmayacaktı tmm herşeyi ayarlamıştım.Ama yani burda o kadar bunaldımki tv deki en ufacık acıklı bi sahneyi bahane edip dugulanır olmuştum o derece.Çarşamba haber geldi heyet raporu işi yatmıştı, ama yirmi günlük rapor olurdu.Tamam dedim başka bi plan yapıp yeni bi kapı açtım kendime.Madem bu cuma gidemiodum neyse o zmn bi hafta daha dayanıp haftaya cuma gider, sonraki haftaiçi 4 günü mazeret raporuyla geçirir sonra yirmi günlük rapor alıp...falan işte.Hatta 19marta biletimi de almıştım erzurumdan.

Sabah kalktım biraz geç olarak, rahat rahat kahvaltımı da yapacaktım, hemşirelerden biri aradı mükellef bi kahvaltı hazırladık yok yok hemen çıkın gelin bekliorz die.Tamam dedim.Gittim.Odaya girdim, tıbbi sekreter hocam sizi hastaneye çekmişler dedi.Güldüm, ii yapışlar dedim.Çünkü öle geyik vardı bizde önceden beri.Meğerse gerçekmiş.Yazıyı bi gösterdiler.Valilik oluruyla hemde kaymakam bile deil.Tepeden inme.Hiç kimsenin grup başkanının bile haberi yok(muş).Artık sinirlerim bozuldu aylardır gerilen iplerim koptu ve sanırım 3-4 saat ağladım kimseyi takmadan tüm sinirlerimi boşalttım.Elimde deil tutamadım artık kendimi.Hayır hastaneye çekilmek falan deildi sorunum.Zaten daha dün telefonda anneme dedim anne tus dönüşü kendimi hastaneye çektircem die.Sorun olan çekilmenin zamanıydı.Hiç habersiz, hazırlıksız.Ben kapanan kapılara karşılık başka kapı buldum kendime, o olmadı başka bişe o olmadı başka bi çözüm en sonunda tmm dedim artık gitmeye çok yakınım hatta biletimi bile aldım 19marta, bu seferbi sorun çıkmaz die.Sora noldu geldim pat acile çekilmişim.Bu ne lan.Şansızlığın bu kadarı.Zaten millet başlangıçta nöbetlerini ayarlamıştır tus için, ayın son nöbetleri kime patlıcak tabiki zeynepe.İzin de alamazdım öle rahat raporda.Kaldım öle.Al işte bu kapımda kapanmıştı.Tüm gün aramadığım insan, sağlık ocağındakilerin aramadıkları kalmadı.Sonuçta pek bişe değişmedi aslında.Bizim küaybekarın deyimiyle süs biberi olan grup başkanı saolsun hiç yardımcı olmadı.En çok yardımı ve desteği bizim tıbbi sekreterden ve küaybekar, osman amca ve sadece adını bildiğim ama tanışmadığım birkaç adamdan gördüm.

Sonuç; bugün on günlük mazeret iznimi aldım haftaya cuma yirmi günlük raporumu alıcam, sonra 15 nisanda tus iznimiz başlıo arada bi 6 günlük boşluk kalıyor bilmiorm artık bizim tıbbi sekreter tmm hocam siz gidin ben halledicem dedi düşünmek de istemiyorum tek istediğim bi an önce eve gitmek artık hayırlısıyla.tusu falan düşündüğüm de yok şu an gidiim bi eve. hee ama bu kadarla da deil.Yrn için uçak bileti yoktu hiç.Mecburen cumartesiye aldım.Yine de yrn dan erzurum'a gidicem orda gece arkadaşta kalıp inşallah bi aksilik çıkmazsa cumartesi akşamı evdeyim.Sabırsızlanıyorum.Cidden.Ama bana ders olsun bi daha arayı bu kadar açmıcam.Umarım.

Bakalım sağlık müdürlüğünün soruşturma başlatma ihtimali bile varmış.Olsun napçakki douya mı sürcek daha da douya.O sağlık müdürünün de(hastanedekiler hastanede dr açığı olmadığını söylüyorlar), beni buraya atayanların da, burdakilerin de ve daha fazlasının...



biterken:emre aydın-beni unutma



PS:büyük katkı ve desteklerinden dolayı küaybekara ve osman amcaya sonsuz teşekkürlerimle:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

ne demişler bakalım