garip 1 veda havası

Aslında hiç hayal ettiğim gibi olmadı, baştan itiraf edeyim.
Ben buradan gideceğim gün için birbuçuk yıldır resmen geri sayım yaparken, o gün (yani bugün) geldiğinde  bu kadar zorlanacağımı tahmin edemezdim tabiki.Ama zormuş be.Her veda gibi bu da zormuş.
Evet başından beri şikayet ettim, nefret ettim, kızdım, üzüldüm.Ama tabiki güzel şeyler de oldu,çok şeyler öğrendim.
Türkü dinlemeyi öğrendim, mesleğimi öğrendim, hastalarla muhatap olmayı öğrendim,ahmet kaya parçalarını sevdim, çok özlem çektim, gurbeti gördüm,doğuda yaşamı gördüm ve öğrendim(bayan doktor olarak), şemmame oynamayı öğrendim, van gölünün aslında göl değil deniz olduğunu ( =) )öğrendim, hiç tanımadığım, bilmediğim, yaşamaya alışkın olmadığım bi hayatta yaşamayı öğrendim, kötü bir yerde zorlu bir dönemde mutlu olabilmeyi öğrendim.Yalnız olmadığım için, sevmenin zor olduğu bu yeri, sevdiklerim olduğu için sevebilmeyi öğrendim...
Ben sevdim burdakileri ama daha da önemlisi belki de kötü olanı ben buraya alışmışım farketmeden, istemeden...Şarkıda da dediği gibi 'alışmak sevmekten daha zor geliyor' ( =)-bak işte bu cümleyi bile öğrendim- )çünkü belki de gerçekten.Çünkü alışkanlıklardan vazgeçmek daha zor.

Bana bu duyguları yaşatan, birbuçuk yıllık yaşamımda benimle olan herkese çok teşekkür ederim.İiki siz vardınız, iiki sizi tanımışım.Hepiniz hakkınızı helal edin.
Xwedê ji te razî be , xatirê te Tutak.

biterken:hozan beşir-gelmiş bahar